De volgende ochtend zijn we verder het Tuxertal ingereden tot het eindpunt van de weg bij Hintertux. Vanaf dat punt kun je met drie gondels omhoog. De eerste tussenstop is bij de Sommerbergalm op 2100 m.
Door de bovenste gondel wordt je op een hoogte van ruim 3200 m afgezet. Je hebt hier uitzicht op een heleboel Oostenrijkse bergtoppen. De top die op de foto aan de linkerkant vrijwel volledig is te zien is van de Hoher Riffler op 3231 m. Op de achtergrond is onder de wolken een groot deel te zien van de top van de Großglockner 3798 m (het besneeuwde stuk in het midden van de foto).
Net als bij een aantal andere toppen die we gedurende de reis hebben bezocht probeerden ook hier hinderlijke wolken ons het uitzicht te benemen.
Dit is een van de weinige gebieden in Oostenrijk waar je vrijwel het hele jaar kunt skiën. Het was ook behoorlijk koud en daar had Arjan niet echt op gerekend. We hebben daarom besloten dat hij weer naar beneden zou gaan en dat ik nog een bezoek zou brengen aan het Natur Eis Palast.
Natur Eis Palast
Het Natur Eis Palast is een stelsel van spleten in de Hintertuxergletsjer. Er worden rondleidingen gegeven van ongeveer drie kwartier. Die worden aangeprezen als familie-uitje, maar dan moet je wel niet al te veel last hebben van claustrofobie en hoogtevrees.
Via uitgehakte ijstrapjes en ladders kwam je steeds dieper onder de gletsjer. Op diverse plekken kon je ver in de spleten kijken die op sommige plekken ook nog een beetje uitgelicht waren.
Er wordt nog steeds onderzoek gedaan in deze ijsspleten. Bijvoorbeeld het touwladdertje dat hier in een diepe put hangt hoorde niet bij de tour.
Uiteindelijk was het toch wel prettig om weer daglicht te zien aan het eind van de tunnel. Het was erg mooi, maar ook best wel eng.
Het was niet ver van het eindpunt van de wandeling naar het station van de gondelbaan, maar doordat je tot je knieën wegzakte in de sneeuw was het behoorlijk ìnspannend. De foto hieronder zijn gemaakt op het tussenstation op een hoogte van 2660 m. In de tweede gondel zat ik met een stel ongelooflijk domme Brabanders. Er was onder de gondels een beekje aangelegd met een paar kleine watervalletjes en zij dachten dat het allemaal puur natuur was. En dat ondanks de muurtjes bij de watervallen. Arjan stond op me te wachten bij de tussenstop op 2100 m. Daar hebben we geluncht om vervolgens door te rijden naar de volgende bestemming voor deze dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten